Δύσκολη η απόφαση που πήραν τα παιδιά να κλείσουν τα σχολεία. Όταν όμως κάποιοι μας κοροϊδευουν επί χρόνια, μάλλον η αποφαση είναι μονόδρομος. Και στην τελική γιατί είναι τόσο δύσκολο να καθήσουε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι, να δούμε τα προβλήματα(ασχέτως χρώματος) και να συμφωνήσουμε σε μια γραμμή?
Γιατί ο κάθε υπουργός, σύμβουλος κτλ θέλει να δοξαστεί ως άλος Παπανούτσος και ξεχνά τα βασικά?
Θεμιτές οι φιλοδοξίες αλλά όταν γίνονται αυτοσκοπος, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο έλασσον.
Γιατί 1 βήμα μπροστά και 2 πίσω? Γιατί να σκοτώνουμε πάντα τα παιδιά μας?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου